Laatste dagen in Beijing

Op zaterdag 9 februari weer terug naar Beijing gevlogen. Geen vertraging dit keer en weer een prima vlucht. Het was Svens eerste keer in het vliegtuig. Hij vond het prachtig. Op het vliegveld wees hij meteen een vliegtuig aan, hij wist al dat we daarmee zouden gaan vliegen. Wat hebben zijn pleegouders hem goed voorbereid! Petje af.

In Beijing de andere stellen weer gezien en uiteraard elkaars kinderen bewonderd.
Wat een prachtige kinderen allemaal en wat doen ze het allemaal goed! Het is uiteindelijk toch heel wat voor die kindertjes.

In Beijing hebben we nog geshopt op de zijdemarkt. Deze is nu verplaatst naar een gebouw en is dus overdekt. Wat is het er druk en warm. Je moet wel goed afdingen en ik moet zeggen dat is ons aardig gelukt. We hebben leuke souvenirs mee kunnen nemen.

Vlabij het hotel was er een speeltuintje, daar hebben de kinderen nog even gespeeld. Voor Sven was het de 1e keer dat hij van een glijbaan ging, dat was duidelijk te zien. Oh, wat waren we bezorgd toen hij ging klimmen, want hij wilde zijn grote broer achterna. Na hem een paar keer geholpen te hebben, kon hij het inderdaad alleen. 1 keer is hij gevallen. Na een knuffel en een dikke kus wist hij niet hoe snel hij weer terug moest gaan naar de glijbaan en het klimrek. Ongelooflijk hoe snel kinderen leren.

Op dinsdag de 13e zijn we naar Beijing Zoo geweest. Dat was een lang gekoesterde wens van ons. Eindelijk gingen we dan panda's zien. En ja hoor vlakbij de ingang was daar het pandahuis. Er lagen er 2 te slapen, languit op hun rug. Waren we er eindelijk, lagen ze te slapen. Hoe ongastvrij!
Gelukkig was er 1 wakker en was heerlijk aan het knagen. Buiten waren er ook nog 2 en die waren aan het rondkuieren. Gelukkig toch nog enige activiteit. Toch maar even terug naar binnen. En.... hee er was 1 wakker geworden en die voerde een hele show op en kwam op een gegeven moment voor het raam zitten met zijn kop op zijn poot. Wat een guitig gezicht, hij was mensen aan het kijken! Geweldig! Dat leverde een paar leuke foto's op.

Woensdag de 14e, Valentijnsdag en onze laatste dag. Nog snel even shoppen. Ik wilde nog wat kleding en schoenen voor Sven kopen. Helaas werd Sven tijdens het shoppen ziek en moesten we dat dus voortijdig afbreken. Hij kreeg koorts (dat hadden wel meer kinderen)en we moesten snel terug.
Sven met een paracetamolletje op bed gelegd.
's Avonds heeft Ron nog even snel nog een extra koffer gekocht (we hebben er 2 extra vol mee terug genomen).
Toen hij terugkwam had hij een roos en doos chocolaadjes meegenomen voor mij voor Valentijnsdag. Wat heb ik toch een lieve man!
De koffers in gepakt, want de volgende morgen moesten we vroeg op voor de terugreis naar Amsterdam.

Gelukkig was Sven de volgende morgen opgeknapt. De vlucht vertrok op tijd, maar het was een gekkenhuis op de luchthaven. Iedereen ging natuurlijk naar familie voor het springfestival. Uiteindelijk hebben we het net op tijd gehaald!
De vlucht duurde 10,5 uur. Het was een prima vlucht.
En daar stond het welkomstcomite compleet met spandoek.
Geweldig!

Wat is het fijn om thuis te zijn. Lekker in je eigen omgeving en in je eigen bedje.
Sven in zijn bedje gelegd en hij heeft goed geslapen. Alleen waren we weer om 03.30 uur wakker. Vroeg ontbijtje genomen en daarna weer naar bed. Tot 08.30 uur doorgeslapen. Nu zijn we bijna van onze jetlag af!